Krystyna i Adam Kerstenowie – nihiliści

Naumienko o Kerstenach

“Do polemiki z Polityką” …
Stolica, nr 21 (1068), Warszawa, 26 maja 1968 r., s. 5-6.

„Zgodnie z ideologią tej redakcyjnej oceny, nietradycyjnie i krytycznie, wypowiedzieli się jako pierwsi z dyskutantów zabierających glos w sprawie owej „edukacji narodowej” pracownicy naukowi UW Krystyna i Adam Kerstenowie podważając sens ideowy popularyzacji narodowych dziejów i negatywnie oceniając wszelkie próby wykazywania ich ciągłości: „Podstawą i pożywką każdego nacjonalizmu jest odwoływanie się do tradycji historycznej (…) Będzie karygodnym spłyceniem naszej pracy ideowo-wychowawczej, jeśli mechanicznie wymienimy księcia Pepi na Ludwika Waryńskiego a Somosierrę na bitwę pod Lenino. Metoda taka (…) jest w praktyce mało skuteczna, ponieważ owe dawne nie przezwyciężone stereotypy myślowe mocno tkwią w świadomości społecznej, zwłaszcza kiedy ich dawne źródło – nacjonalizm, pozostaje nienaruszone.” I takie rzeczy wypisywano na łamach „Polityki” w okresie obchodów Tysiąclecia Państwa Polskiego! Aby zaś nie było wątpliwości, że stanowisko Kerstenów nie różniło się od poglądów redakcji, przytoczyć trzeba fakt, że w anonimowej notatce niezmiernie ostro zaatakowała publicystę, który jak najsłuszniej zarzucił Kerstenom nihilizm narodowy.”

Stolica, Nr 21 (1068), Warszawa, 26 maja 1968 r., s. 5-6.