Laureat: Jarosław Buniowski
Jarosław Buniowski – doktorant w Szkole Doktorskiej Nauk Humanistycznych i Sztuki Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie, magister historii i ekonomii. Autor artykułów naukowych w monografiach opublikowanych przez wydawnictwa znajdujące się na liście ministerialnej. Uczestnik ogólnopolskich i międzynarodowych konferencji naukowych. Jego zainteresowania badawcze koncentrują się wokół historii społeczno-gospodarczej Rusi Czerwonej w późnym średniowieczu i epoce nowożytnej oraz problematyki kolonizacji wołoskiej na ziemiach polskich. Obecnie pod kierunkiem prof. dr.hab. Grzegorza Jawora (Instytut Historii UMCS) przygotowuje rozprawę doktorską pod tytułem „Gospodarka i społeczności wiejskie w środowisku przyrodniczym Puszczy Sandomierskiej od XIV do XVI wieku”.
Rozprawa doktorska przygotowywana przez Jarosława Buniowskiego
Gospodarka i społeczności wiejskie w środowisku przyrodniczym Puszczy Sandomierskiej od XIV do XVI w.
Puszcza Sandomierska przez wiele stuleci należała do najsłabiej zaludnionych regionów geograficznych państwa polskiego. Silne zalesienie, zabagnienie oraz słaba jakość gleb tego terenu sprawiały, że przez wieki był on omijany przez potencjalnych mieszkańców. W planowanych badaniach teren Puszczy Sandomierskiej posłuży mi za przykład w rozważaniach nad działalnością człowieka na obszarze peryferii gospodarczych, etnicznych i kulturowych.
Głównym celem rozprawy będzie zbadanie wpływu środowiska przyrodniczego na działalność człowieka na przykładzie obszaru Puszczy Sandomierskiej od XIV do XVI w. W pracy poddam analizie, w jaki sposób trudności wynikające ze specyfiki środowiska wpływały na rozwój gospodarczy regionu i jego znaczenie w skali kraju. Ponadto planuję badania nad zajęciami gospodarczymi podejmowanymi przez mieszkańców puszczańskich osad oraz scharakteryzuję społeczności wiejskie tego regionu.
Praca w mojej intencji ma charakter interdyscyplinarny. Choć dominujące będzie wnioskowanie ze źródeł historycznych (archiwalnych i drukowanych), nie może się ono obyć bez sięgnięcia do dorobku i metod stosowanych w językoznawstwie (toponimia i antroponimia), różnych dziedzin nauk rolniczych (leśnictwo, rolnictwo i ogrodnictwo), archeologii oraz nauk społecznych (geografia społeczno-ekonomiczna i gospodarka przestrzenna, historia prawa oraz różne elementy nauk socjologicznych).
Rozprawa z pewnością wpłynie na stan badań dotyczących kolonizacji Puszczy Sandomierskiej w późnym średniowieczu oraz początkach czasów nowożytnych. Szczególny nacisk na kwestie gospodarcze może uwrażliwić środowisko naukowe na znaczenie relacji między specyfiką terenu i uwarunkowaniami naturalnymi a kierunkami aktywności gospodarczej na tymże obszarze. Ponadto wyniki badań pozwolą na umiejscowienie Puszczy Sandomierskiej w systemie gospodarczym państwa polskiego. W moim przekonaniu istnieje ścisły związek elementów konstytuujących społeczności wiejskie ze środowiskiem naturalnym, w jakim egzystowały. Podjęte badania powinny umożliwić odpowiedź na pytanie, jak owa specyfika przejawiała się na badanym obszarze.