Adam Kersten, Charakterystyka sporządzona w Instytucie Nauk Społecznych przy KC PZPR, 15.06.1955, tajne.
Tow. Kersten przyszedł do Instytutu z bardzo poważnymi obciążeniami: cechowało go niechętne przyjmowanie krytyki, brak samokrytycyzmu w połączeniu z poważną dozą zarozumialstwa. W okresie pobytu w Instytucie tow. Kersten przezwyciężył w dużym stopniu braki w swojej postawie.
Tow. Kersten jest oddanym towarzyszem partyjnym. Z zadań partyjnych wywiązywał się dobrze, wykazując w pracy dość dużo inicjatywy.
Tow. Kersten jest zdolnym, myślącym człowiekiem. W pracy swojej wykazuje umiejętność samodzielnego ujmowania zagadnień i zdolność do pogłębiania swojej wiedzy historycznej (…).
Tow. Kersten nadaje się na pracownika naukowego i wskazanym jest, ażeby łączył pracę naukową z pracą pedagogiczną na uniwersytecie.
Źródło: Archiwum Akt Nowych, ANS, 97/100, Akta osobowa Adama Kerstena, k. 18.
Charakterystyka aspiranta II roku Adama Kerstena, sporządzona przez kierownika naukowego w Instytucie Kształcenia Kadr Naukowych przy KC PZPR Bronisława Krauzego [prawdopodobnie 1954 r.]
Tow. Kersten jest aspirantem trudnym, o dużych, rażących brakach w dziedzinie ideologicznej, politycznej i naukowej, ale i o poważnych zaletach. Jest on zdolby i posiada najlepsze spośród aspirantów katedry przygotowanie historyczne. Poczynił też w czasie pobytu w Instytucie znaczne postępy we wszystkich kierunkach (…).
Trzeba zaznaczyć, że tow. Kersten poczynił również poważne kroki na drodze wyzbycia się właściwych mu wad – braku samokrytycyzmu, zarozumialstwa, szkodliwego drobnomieszczańskiego indywidualizmu, płycizny. Na wadach tych i brakach trzeba się jednak zatrzymać, ponieważ ciążą one nadal poważnie na całej jego postawie. W dalszym ciągu cechują tow. Kerstena niezwykle szkodliwe i niebezpieczne dla jego rozwoju i dla powierzonej mu pracy nawroty nadmiernej pewności siebie i zarozumialstwa, ustosunkowywanie się do wielu zjawisk częstokroć z punktu widzenia własnej osoby, skłonność do fanfaronady i „zabłyśnięcia” tanim kosztem. Odbija się to ujemnie na jego postawie ideologicznej, na jego stosunku do swoich obowiązków. (…) wymaga on stałego, systematycznego, wnikliwego kierownictwa partyjnego i naukowego, stałej, systematycznej, wnikliwej kontroli.
Źródło: Archiwum Akt Nowych, ANS, 97/100, Akta osobowe Adama Kerstena, k. 30–31.
Charakterystyka aspiranta II roku Adama Kerstena, sporządzona przez sekretarza Oddziałowej Organizacji Partyjnej w Instytucie Kształcenia Kadr Naukowych przy KC PZPR Mieczysława Rakowskiego [prawdopodobnie 1954 r.]
Tow. biorący aktywny udział w pracy organizacji. Wykazuje duże zainteresowanie sprawami, które stoją przed partią. Jako konsultant w Centralnym Ośrodku Szkolenia Partyjnego posiada pewne osiągnięcia i pracę tę traktuje poważnie. Wykazuje duże zainteresowanie wydarzeniami na froncie historycznym.
Jego postawa partyjna w życiu codziennym pozostawia wiele do życzenia. To. Kersten jest bardzo zarozumiały. Cechuje go nadmierna pewność siebie. Niechętnie przyjmuje krytykę. Słuszną krytykę przyjmuje czasem jako chęć dokuczenia mu. (…) Cechuje go skłonność do intryganctwa. Nietaktowny. Zraża do siebie towarzyszy. Mało samokrytyczny.
Te braki idą w parze ze słuszną postawę, jaką zajmuje tow. Kersten w wielu wypadkach, wobec różnych zjawisk w życiu naszej organizacji partyjnej i katedry.
Tow. Kersten w bieżącym roku nie dokonał kroku naprzód w podniesieniu swego poziomu ideowo-partyjnego. Jednakże nie należy rezygnować z niego. (…)
Źródło: Archiwum Akt Nowych, ANS, 97/100, Akta osobowe Adama Kerstena, k. 32.
[zebranie Katedry Historii Powszechnej 9.07.1953 poświęcone ocenie pracy rocznej katedry; Mieczysław Rakowski:
„Kersten uczynił duże postępy w pracy nad sobą dzięki temu, że mówi, co myśli i stwarza w ten sposób możliwości przekonywania go”.
Zródło: Archiwum Akt Nowych, ANS, 5/133, Katedra Historii Powszechnej IKKN przy KC PZPR, k. 79